ชีวะสงครามกับความงามวรรณศิลป์
๐ เมื่อนั้น วิหยาสะกำเข้มแข็ง
ขับม้าเลี้ยวล่อต่อแย้ง กรายพระแสงทวนรำเป็นทำนอง
กลอกกระหยับกลับแทงซ้ายขวา สังคามาระตาปัดป้อง
ถ้อยทีหนีไล่รับรอง เปลี่ยนท่าทวนทองแทงกัน
ฯ ๔ คำ พญาเดิน
๐ เมื่อนั้น สังคามาระตาแข็งขัน
ขับม้าไวว่องป้องประจัญ เป็นเชิงชั้นชิงชัยในทีทวน
ร่ายรับกลับแทงไม่แพลงพล้ำ วิหยาสะกำผัดผันหันหวน
ต่างเรียงเคียงร่ายย้ายกระบวน ปะทะทวนรวนรุกคลุกคลี
ฯ ๔ คำ ฯ
๐ เมื่อนั้น วิหยาสะกำเรืองศรี
ชักม้าวงวิ่งชิงที โหมหักไพรีด้วยแรงฤทธิ์
โถมแทงแล้วแปลงเปลี่ยนกระบวน ทบทวนม้าที่นั่งไม่พลั้งผิด
หมายเขม้นเข่นฆ่าปัจจามิตร ตามติดต้านทานราญรอน
ฯ ๔ คำ ฯ
๐ เมื่อนั้น สังคามาระตาชาญสมร
รบรับเคี่ยวขับอัสดร ยอกย้อนเปลี่ยนกลรณรงค์
กลับกลอกรำร่ายกรายพระแสง ปะทะแทงลวงไปให้ใหลหลง
แล้วทำเสียเชิงชักม้าทรง ตลบวงเวียนหันไปทันที
ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
ได้ความรู้ดีมา
ตอบลบ